Vandaag wil ik graag met jullie spreken over een belangrijk onderwerp dat we vaak tegenkomen in ons dagelijks leven: het roemen in het uiterlijke en het verwaarlozen van wat er werkelijk in het hart leeft. Het is een tendens die helaas niet alleen in onze tijd voorkomt, maar al eeuwenlang een struikelblok is geweest voor mensen in hun spirituele en persoonlijke groei.

In de wereld waarin we leven, is er een sterke nadruk op uiterlijkheden. We worden omringd door afbeeldingen van perfecte lichamen, succesvolle carrières en materiële rijkdom. Deze culturele invloeden dringen ons bewustzijn binnen en kunnen ons verleiden om onszelf te definiëren en anderen te beoordelen op basis van externe maatstaven. Het gevolg is dat we ons uiterlijke vertoon gaan verheerlijken en zelfs tot het belangrijkste doel in ons leven maken.

Maar wat zegt onze spirituele traditie ons hierover? Wat leert ons geloof ons over de ware essentie van het leven? Het is duidelijk dat we worden aangemoedigd om verder te kijken dan het oppervlakkige en ons te richten op wat er werkelijk in ons hart leeft. De uiterlijke schijn kan bedrieglijk zijn, maar de kwaliteit van ons innerlijke leven is de maatstaf voor onze spirituele groei en ons vermogen om liefdevolle, medelevende mensen te zijn.

In het evangelie zien we Jezus herhaaldelijk waarschuwen tegen het louter naleven van uiterlijke religieuze voorschriften, zonder dat het hart werkelijk betrokken is. Hij spreekt tot de Farizeeën en schriftgeleerden en zegt: "Wee jullie, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars, jullie lijken op witgepleisterde graven, die er vanbuiten wel fraai uitzien, maar vol liggen met doodsbeenderen en andere onreinheden" (Matteüs 23:27).

De boodschap van Jezus is duidelijk: ware spiritualiteit gaat verder dan uiterlijke vroomheid en vereist een transformatie van het hart. Het gaat om oprechte liefde voor God en medemens, om vergeving en compassie, om eerlijkheid en integriteit, om nederigheid en dienstbaarheid. Het uiterlijke vertoon kan mensen misleiden, maar God ziet recht door onze façades heen en kijkt naar de ware intenties van ons hart.

Het is belangrijk dat we onszelf regelmatig onderzoeken en ons afvragen: in hoeverre laten we ons leiden door uiterlijke schijn en in hoeverre koesteren we de waarden die ons hart veranderen? Zijn we gericht op het vergaren van rijkdom en status, of zoeken we naar manieren om anderen te dienen en lief te hebben? Zijn we geobsedeerd door onze uiterlijke verschijning, of proberen we te groeien in innerlijke schoonheid en geestelijke volwassenheid?

Laten we elkaar aanmoedigen om onszelf niet te verliezen in het najagen van uiterlijke roem, maar in plaats daarvan te investeren in de ontwikkeling van onze innerlijke wereld. Laten we leren om onszelf te zien zoals God ons ziet, met al onze gebreken en tekortkomingen, maar ook met ons potentieel om te groeien en te stralen van binnenuit.

Laten we elkaar helpen om de vruchten van de Geest te cultiveren: liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing (Galaten 5:22-23). Laten we streven naar een diepere relatie met God en ons inzetten voor een leven van waarachtig geloof, dat zichtbaar wordt in onze daden en houding jegens anderen.

Moge de genade van God ons begeleiden op deze reis van innerlijke groei. Laten we elkaar bemoedigen en inspireren om te leven vanuit het hart, in plaats van ons te laten leiden door oppervlakkige maatstaven. Door de liefde van God te laten stralen door onze woorden en daden, kunnen we een verschil maken in deze wereld.

Laten we dus niet roemen in uiterlijke schijn, maar laten we ons hart openstellen voor Gods transformerende werk. Amen